۱۳۸۷ آذر ۱۶, شنبه

دیو و دلبر


دوست عزیزتر از جانی دیروز بعد غروب که نشسته بودیم لب رود D: ما رو یاد این داستان شگرف انداخت به صبح نکشید که از این نعمت خدا که مستدام باد، اینترنت رو عرض میکنم، دانلودش کردم و بر روی بالهای مدیاپلیر رفتم به دوران خردسالی. عجب فکری داشتن خدایی این کسایی که این کارتون رو درست کردن. خدا همشون رو به مراد دلشون برسونه.


خدایی ببین ما با چه قصه ها و کارتونایی بزرگ شدیم و این بچه های بنده خدای الان باید با چه کارتونایی بزرگ شن... جدا دیگه کارتونی به این عمق ساخته نمی شه...

هیچ نظری موجود نیست: