پست‌ها
مدتی بود که محسن نامجو آلبوم جدید‌ش رو داده بود. یادمه مدتی پیش، تو پیج فیس‌بوک‌ش گلایه کرده بود که ملت آلبوم رو مجانی دانلود می‌کنن و ... خلاصه گفته بود که این کار کردن رو سخت می‌کنه. در نتیجه من در مقابل نفس اماره مقاومت کردم و دانلود نکردم. امروز از سر اقبال، فرصتی پیش اومد و هدیه‌ای به من داده شد که توانستم آلبوم رو خریداری کنم.
واقعا لذت بردم. واقعا زیبا بود. مخصوصا ترک اصلی یعنی «اکلی». نکته‌ای که برام جالب بود این بود که خوب، درست آهنگ قشنگ بود، موزیک، کلام، شعر، مفهوم ... همه همه درست،ولی لذت من فقط به خاطر اینها نبود. لذتي که من بردم بخشی‌اش به خاطر این بود که برای گوش کردن به این مجموعه برنامه ریزی کرده بودم، هزینه‌اش را پرداخت کرده بودم، و احساس محق بودنی را داشتم که برایم تازگی داشت.
اولین باری بود که از این طریق، آهنگ می‌خریدم . خیلی جالب است، من قبلا در ایران زیاد پیش آمده بود که بروم سی‌دی یک مجموعه رو بخرم، و حتی قبل‌تر ها که ضبط ماشین کاست می‌خورد، کاست کارها رو هم جداگانه می‌خریدم. ولی، این بار یک تفاوتی داشت که نمی‌توانم خیلی دقیق بگویم تفاوت‌ش در کجاست. شاید به خاطر این بود که این رو هدیه‌ی خودم تلقی میکنم. نمی‌دانم.
